Müzik Terapisi ve Bunun Algılanışı Üzerine Tam Metin PDF Alıntı

ÖZ

Müzikle terapi uygulamalarının günden güne yaygınlaşmasında klasik batı tıbbının boşlukta bıraktığı kısımlara müzik terapisi, sanat terapisi vb. tamamlayıcı yaklaşımların talip olması ve bir umut vaat etmesi ve müzik terapistlerinin etkin bir pazarlama gücüne erişerek pazar oluşturmadaki becerileri en önemli nedenlerdir. Yirmibirinci yüzyılın kanıta dayalı tıp anlayışıyla müzikle terapi yaklaşımlarına bir bakış açısı koymak gerekmektedir. Müziğin insan sağlığı ve tıp ile ilişkisi incelenirken, müziğin insan sağlığına katkısının başka, hastalanmış veya yaralanmış kişileri tedavi etmeye katkısının başka şeyler olduğu bilinmelidir. Hastalanmış birisini yalnızca ve tamamen müzikle tedavi edemeyeceğimiz ve hiçbir rahatsızlıkta bilimsel tıbbın yerine müzikle terapiyi koyamayacağımız ön kabul sayılmalıdır. Klasik tedavimizin de eksik, yetersiz kaldığı durumlarda müzik, tedavimizin boyutunu genişleten ve etkisini artıran bir ek uygulama olarak devreye sokulmalıdır. Bugünkü kanıta dayalı tıp bilgilerimize göre müziğin kalp ve damarlar, beyin ve sinirler ve insan psikolojisi üzerinde gerçek bir etkisi vardır. Bazı rahatsızlıkların tedavisinde uzmanı tarafından yapıldığı taktirde müzikle terapinin eşsiz katkıları bulunmaktadır. Türkiye’de bugünkü uygulamalara bakıldığında müzikle uğraşmakta olan her doktorun veya psikoloğun, ya da insan sağlığına merakı olan her müzisyenin bu işe kalkışma hevesine girdiği fark edilmektedir. Olması gereken; hekimin, psikoloğun, ergoterapistin müzikle tedavi yöntemlerini koruyucu sağlık hizmetine veya tedavi uygulamalarına içine nasıl entegre edeceğini bilimsel olarak öğrenmesi, bunu resmi belgeye bağlaması ve gerçek bir profesyonel tavır içine girmesidir. Müzikle terapi uygulamasında odak noktamızın estetik haz değil, terapi olduğu çok iyi anlaşılmalıdır. Hastanın aktiviteye katılımı da mümkünse arzulanan bir şey olmaktadır. Koruyucu ve tedavi edici hekimlikte büyük potansiyeli bulunduğunu bildiğimiz müzikle terapinin amatör heveslerle çarçur edilmesinin önüne geçilmelidir. 

ABSTRACT

As music therapy practices become more widespread day by day, music therapy, art therapy, etc. are used to fill the gaps left by classical western medicine. The most important reasons are the demand and promise of complementary approaches and the ability of music therapists to create a market by accessing an effective marketing power. It is necessary to put a perspective on music therapy approaches with the evidence-based medical approach of the 21st century. While examining the relationship of music with human health and medicine, it should be known that music's contribution to human health is one thing, and its contribution to treating sick or injured people is another. It should be assumed that we cannot treat a sick person solely and completely with music, and that we cannot replace scientific medicine with music therapy in any disease. In cases where our classical treatment is incomplete and insufficient, music should be introduced as an additional application that expands the size of our treatment and increases its effect. According to our current evidence-based medical knowledge, music has a real effect on the heart and vessels, brain and nerves, and human psychology. Music therapy has unique contributions to the treatment of some disorders if performed by an expert. When we look at today's practices in Türkiye, it is noticed that every doctor or psychologist who deals with music, or every musician who is interested in human health, is eager to attempt this job. What should be done is; the physician, psychologist or occupational therapist must scientifically learn how to integrate music therapy methods into preventive health care or treatment practices, to document this in an official way and adopt a real professional attitude. It should be well understood that our focus in music therapy practice is therapy, not aesthetic pleasure. The patient's participation in the activity is also desirable, if possible. Music therapy, which we know has great potential in preventive and therapeutic medicine, should be prevented from being squandered by amateur enthusiasm.